De Derde Vrijdag van September...

Gisteren was het weer eens zover, de inmiddels legendarische derde vrijdag van september. Deze dag staat sinds 2 jaar bij ons op het werk bekend als Regiodag, waarbij de gezamenlijke kantoren uit de regio een bedrijfsuitje hebben op een lokatie naast het Arke Stadion in Enschede. Het ochtendprogramma bestaat meestal uit een gedeelte met een serieuze kwinkslag en 's middags kan er voor diverse arrangementen gekozen worden van een bioscoopbezoek tot aan een duikcursus. Het ochtendgedeelte bestond dit keer uit een soort van praatcafe met als voornaamste gasten de heren Jan en Youri Mulder en onze manager van de regio. Mooi om te zien hoe onze manager het vuur aan de schenen werd gelegd en hoe hij compleet onder tafel werd geluld door de oudste Mulder.
's Middags was het zover, hetgene waar ik voor gekomen was..de pokerclinic door professionals zoals die stond aangekondigd. Door een beetje navraag vooraf wist ik dat deze clinic gegeven zou worden door een bekende van mij, welke ik reeds kende van en pokerforum en die ik toevallig al een tijdje niet gezien had. Als doorgewinterde speler had ik eigenlijk niks te zoeken op zo'n donk-festijn, maar ach ik had niet zo heel veel zin om een filmpje te pakken of te gaan bowlen. Het gevaar zat er natuurlijk wel in dat ik me op het donk-festijn niet staande zou houden en mijn imago van de pokerende ambtenaar met zijn verhalen flink kon gaan kelderen en je raad het al....dat gebeurde ook...hehehe.
Van de vier tafels werd mijn instructeur c.q. dealer een niet nader te noemen persoon die overigens wel de WSOP 2007 Main Event heeft gespeeld dit jaar, maar erger nog een seizoenkaart met zijn broer heeft bij die voetbalclub uit 026. Een slecht voorteken dus. En zo gebeurde het dus , dat bij het eerste proefspelletje aan tafel ik er als eerste uitvloog. Met AQs raise ik 5 x de BB en krijg 4!! callers ( zucht). Het board opent met 4-5-6 en uit positie maak ik en standaard continuation bet, waarbij ik 3 spelers wegkrijg maar er eentje blijft callen. Deze persoon had een handen eerder een bluf gemaakt die hij won en waar hij klaarblijklijk zo van genoot, dat ik hem er van verdacht dat ie met Ax gewoon nog op zijn aasje zat te hopen. De turn brengt een 7 en ik check, waarna hij een voorzichtige bet maakt. Ik call hem af ( dom natuurlijk want ik had hem hier all-inn moeten zetten achteraf). De river brengt hem een 6 en ik weet 100% zeker dat ie geen straat heeft gehit. Ik check en hij zet mij all-inn...moeilijke beslissing voor mij, maar ach mijn onderbuikgevoel zegt dat ie met Ax mijn preflopraise heeft gecalled en we waren toch niet met het toernooitje begonnen, dus hop ik call en hij showt....J-5.
Na in de pauze een beetje bijgekletst te hebben met de organisatie begint de 40 man SnG, waarbij er aan tafel nu wat strakker gespeeld werd. Als ik op een gegeven moment pp10 in mijn hand vind, besluit ik een raise van iemand (na een 8-2-4 rainbowflop) die er geen bal van snapte te reraisen door all-inn te roepen, echter ik krijg twee callers, waar ik er maar eentje verwachtte. Ik draai mijn tienen om, maar mijn overbuurvrouw doet hetzelfde ( mm drawing dead dus) en de donk aan mijn rechterzijde draait QJoffsuit om. De turn brengt een blank ( wel een flushkans voor de donk), maar de dealer met liefdevolle 026-gevoelens vind het uiteraard nodig om voor ms. Donk de J op de river om te draaien, waardoor ik de helft van mijn stack verlies en maar met 850 punten blijf zitten.
Een aantal handjes later ( en gelukkig liggen er al een paar collega's uit) besluit ik de 850 puntjes erin te gooien met pp7 in mijn handen. Uiteraard wordt het een 4-way all-inn situatie en krijg ik geen hulp, waardoor er voor mij geklapt wordt en ik toch een beetje baal dat ik tegen donks niet kan spelen...;-)
Ik besluit het buffet en de karaokebar op te zoeken en laat me maar vollopen. Vanochtend werd ik wakker met een lichte kater, maar dacht effe die blog schrijven, voordat Krul en Lochemforce er een mooi verhaaltje van maken op PokerInfo....

Ik ga weer terug naar bed....Adios!!